Turquía ye un caleidoscopiu de cultures, ponte ente Oriente y Occidente pero tamién escenariu del conflictu pola tensión colos curdos, que son una quinta parte de la so población, y les sos demandes nacionalistes al sureste del país, asina como la imposición de lleis islamistes y d'ataques de grupos terroristes como Estáu Islámicu, ente otros.
Turquía, a pesar de ser una república democrática, impunxo la prohibición a medios y redes sociales al envís de la defensa del bien común. Esta mesma selmana, un tribunal turcu tomó'l control de la única axencia de noticies privada que cubría les elecciones en tol país, Cihan, tres confiscar el diariu 'Zaman', que controla'l Gobiernu dende'l 4 de marzu.
El país rexistró amás detenciones que se prollonguen un añu n'espera de xuiciu a acusaos que suelen implicar crítiques a l'alministración pública o altos cargos del país. Asina, los periodistes Can Dundar y Erdem Gul del periódicu Cumhuriyet, quedaron en llibertá tres pronunciase'l Tribunal Constitucional y considerar una violación de los sos derechos humanos el so encarcelamientu dende'l pasáu mes de payares.
La detención xustificóse por publicar un videu nel que presuntamente l'axencia d'intelixencia nacional envía armes a los militares a Siria baxo la forma d'ayuda humanitaria. El presidente Recep Tayyip Erdogan aseguró daquella que nin reconocía nin respetaba la sentencia.
Otros casos son el del periodista Mehmet Baransu, al qu'en marzu del añu pasáu acusáronlu de llograr documentos d'Estáu secretos por una noticia que publicó nel 2010 y siguió n'espera de xuiciu hasta últimos d'esi añu, según informa Amnistía Internacional. En payares del 2015, la periodista Canan Coskun resultó condergada a hasta 23 años y 4 meses de cárcel, acusada de faltar a diez fiscales por afirmar que llograren bienes inmuebles rebaxaos polos sos puestos.
LOS MEDIOS, BAXO FOCU
Non solo los periodistes son focu del Gobiernu turcu, tamién les empreses mediátiques en sí tuvieron que confrontar o desapaecer ante'l güeyu críticu del Estáu. Cuatro díes antes de les elecciones xenerales de Turquía, que se celebraben el 1 de payares del 2015 y na que resultó vencedor el partíu AKP, fundáu por Recep Tayip Erdogan, los policíes entraron con orde del Gobiernu pa cortar les emisiones del conglomeráu mediáticu Koza Ípek. Amás, l'Estáu zarró dos periódicos críticos col poder -Millet y Bugun- y reabrir más tarde como medios pro gubernamentales, según informa Amnistía Internacional.
Per otru llau, el poder de les redes sociales quedó demostráu nes protestes en Gezi, n'Istambul, contra la construcción d'un centru comercial, nel 2013. La fola de quexes fizo qu'Erdogan, daquella primer ministru, calificara de "una amenaza a la sociedá" la rede social -precisamente al traviés del so perfil en Twitter-. Sicasí, Turquía yá bloquió Youtube nel 2007 y anunció nel 2009 que Facebook siguiría la mesma suerte anque a lo último nun lo aplicó.
Acusaciones como "propaganda terrorista" o "collaboración con una organización terrorista" son dalgunes de les razones avezaes pa xustificar les detenciones y condenes, igual a periodistes como a medios ya internautes, asina como bloquióse compartir semeyes nes esplosiones n'Ankara a primeros d'añu. Del 2010 al 2014, el mediu 'Hurriyet' cifra en más de 150 les ordes xudiciales sobre los medios turcos y a fecha de mayu del 2015, dende la imposición más restrictiva de la llei que regula conteníu n'Internet, más de 80.000 sitios prohibiéronse por quexes de códigu civil y propiedá intelectual, según recueye 'Internet Policy Review'.
Los ataques a Erdogan tamién son motivos recurrentes en casos como'l d'un estudiante de 17 años, con una condena condicional de más de 11 años por llamar al presidente "propietariu lladrón del palaciu illegal". A ello súmase que la tensión na sociedá turca treslládase en forma de violencia contra los periódicos. En febreru d'esti añu, Reporteros Sin Fronteres informa que'l periodista Ahmet Hakan del mediu pro-gubernamental 'Star' sufrió un asaltu na so casa. En xunetu del añu pasáu, desactivóse una bomba na sede d'esti mesmu mediu.
PROTESTES EN TURQUÍA
Desque en 1993 llegó Internet a Turquía en mediu d''un país convulsu nel que los curdos combatíen al Gobiernu turcu nun conflictu que se saldó con miles de vides y tres dellos golpes d'Estáu -en 1960, 1971 y 1980-, el país empezó a regular la rede nel 2001, al esixir el rexistru de les webs, esguiló'l so control nel 2004, pa combatir el cibercrimen, y nel 2006, un casu de fotografíes pedófiles abrió camín a una llexislación más restrictiva. Asina, sacóse alantre una llei efectiva'l 4 de mayu del 2007 que dexaba bloquiar de manera unillateral una web agospiada fuera del país si atacaba al Gobiernu y basándose na defensa de la familia.
Turquía cuenta con más de 300 cadenes y más de 1.000 estaciones de radiu, según informa la BBC. Sicasí, temes militares, reivindicaciones curdes y la política islamista son temes sensibles y nel 2012 y nel 2013 lideraba la llista col mayor númberu de periodistes en prisiones, según el Comité pa la Protección de los Periodistes (CPJ nes sos sigles n'inglés).